Wskazówki:
Dodatkowe materiały dostepne na stronie zelota.netshock.pl, strona Materiały, sekcja Pamięci komputerowe
Tutorial zrealizowany przy użyciu szablonu deck.js
Przypomnij definicję:
Czym się różni pamięć:
Pamięć masowa gromadząca dane zapisywane i odczytywane za pomocą promienia laserowego.
Napęd optyczny w komputerze stacjonarnym | Zewnętrzny napęd optyczny obok komputera przenośnego |
---|---|
![]() |
![]() |
Mały wymienny krążek wykonany z tworzywa sztucznego o średnicy 12 cm i grubości 1,2 mm. Waży około 15 gramów.
U zarania powstania płyt kompaktowych leżała chęć dystrybucji muzyki w nowym formacie. Starszym nośnikiem muzyki była płyta gramofonowa. Dźwięk generowany był przez igłę jeżdżąca po powierzchni płyty. Niestety płyta zużywała się przez to mechanicznie i traciła jakość.
Nad nowym standardem pracowały od połowy lat 70-tych XX wieku firmy Philips i Sony. Zastosowały one promień lasera do czytania danych. Laser nie dotykał fizycznie płyty, więc jakość jej nie powinna się obniżać. Dodatkowo dźwięk miał byc zapisany cyfrowo, co umożliwiało skorygowanie wielu błędów odczytu.
Laser diodowy pracuje impulsowo. Wysyła wiązkę światła w kierunku płyty. Ta przechodzi przez układ optyczny i pada na ścieżkę z danymi. Wiązka się odbija i wraca z powrotem. pryzmat półprzeźroczysty kieruje ją w kierunku diody fotooptycznej. Fotodetektor analizuje jasność otrzymanego promienia i na tej podstawie stwierdza, czy jest to poziom logiczny 1 czy 0.
Informacja zapisana jest na spiralnej ścieżce za pomocą tzw. "pitów" i "landów".
Laser strzela impulsami światła. Gdy padną na powierzchnię płyty, odbijają się i wracają z powrotem. Powierzchnia płaska (land) ma zadanie mocno odbijać światło. Strumień powrotny jest bardzo silny. Fotodetekor generuje wyraźny sygnał elektryczny.
Pit ma inne zadanie. Szerokość wgłębienia jest porównywalna z długością fali promienia lasera. Gdy światło wpadnie do pitu, zostaje tam wygaszone. Ewentualny strumień powrotny jest bardzo słaby. Fotodetektor rozpoznaje to jako brak odbicia ("ciemną dziurę"), więc sygnał elektryczny nie powstaje.
Dane reprezentowane są jako pity i landy.
Metoda modulacji danych nazywa się EFM (ang. Eight-to-fourteen modulation - modulacja "8-w-14").Wymaga ona, żeby między kolejnymi jedynkami były co najmniej 2 a nie więcej niż 10 zer. Pozwala to na osiągnięcie jednoznacznej reprezentacji danych i korekcję błędów.
Rodzaj płyty | Nazwa angielska | Opis | Przykłady: |
---|---|---|---|
Płyta tłoczona | Manufactured Disk | Nie pozwala na zmianę danych. Nadaje się do dystrybucji treści nieedytowalnych. | CD-Audio, VCD, CD-ROM DVD, DVD-Audio, BD, BD-Audio, HD DVD |
Płyta nagrywana (jednorazowo) | Recordable Disk | Umożliwia jednorazowe nagranie danych. Po zamknięciu sesji, jest już nieedytowalna. | CD-R, DVD-R, DVD+R, BD-R |
Płyta zapisywalna (wielokrotnie) | ReWritable Disk | Pozwala na wielokrotne nagranie informacji. Po skasowaniu danych można ją zapisać na nowo. | CD-RW, DVD-RW, DVD-RAM BD-RE |
Powstaje z gotowej matrycy. Tworzy się wzorcowy krążek z danymi, który stanowi podstawę do stworzenia matrycy produkcyjnej. Matryca jest negatywem (stemplem), który jest nakładany na formowany krążek. Wytłacza w nim odpowiednie pola kodujące dane.
Powstaje przez wypalenie pustego krążka do nagrania. Promień lasera rozgrzewa płytę do temperatury 250°C. Znajdująca się na niej warstwa barwnika organicznego ulega w tych miejscach wypaleniu. Zmienia barwę na nieprzeźroczystą. Przy odczycie pola wypalone pochłaniają światło, a niewypalone odbijają promienie od warstwy odblaskowej.
Płyta zapisywalna ma specjalną budowę. Znajdująca się na niej warstwa pod wpływem promienia lasera może zmienić swoją strukturę na przezroczystą, pochłaniającą światło (amorficzną) lub nieprzezroczystą, odbijającą (krystaliczną) światło. Zmiany te są odwracalne. Przy odczycie pola wypalone pochłaniają światło, a niewypalone odbijają promienie od warstwy odblaskowej.
Płyta CD to najstarszy format nośników optycznych. Format powstał w 1982 roku. Początkowo przeznaczony był do dystrybucji muzyki. Potem stopniowo stał się popularny również w innych zastosowaniach.
Compact Disk mieści od 650 MB do 870 MB. Odpowiada to 74 do 99 minut muzyki.
Płyta ma średnicę 120 mm, grubość 1.2 mm i przeciętnie waży ok. 15 g.
Rok | Nazwa wersji | Opis |
---|---|---|
1982-- | CD-DA (Compact Disk-Digital Audio.) | Standard cyfrowego zapisu dźwięku na płytach CD. Dane są odczytywane z płyty z szybkością ok. 176 KB/s (44 100 próbek 16-bitowych, w ciągu sekundy, dla każdego kanału stereo). |
. | ||
1985-- | CD-ROM (CD-Read Only Memory) | Standard odczytu danych komputerowych (zapisanych na stałe) z dysków kompaktowych. |
. | ||
1987-- | CD-I (CD-lnteractive), CD-XA (Extended Architecture) |
Standard jednoczesnego odczytu danych, dźwięku i obrazu. |
. | ||
1990-- | CD-R (CD-Recordable) | Standard płyt zapisywalnych jednorazowo. |
. | ||
1996-- | CD-text | Płyta audio wzbogacona o tekst. |
. | ||
1997-- | CD-RW (CD-ReWritable) | Płyty wielokrotnego zapisu. |
Pojemność płyty__ | Czas trwania muzyki |
---|---|
650 MB | 74 minuty |
700 MB | 80 minut |
800 MB | 90 minut |
870 MB | 99 minut |
W sprzedaży dostępne są jeszcze płyty CD o średnicy 8 cm (mini-CD) i pojemności 210 MB (24 minuty muzyki). Przydatne bywają do dystrybucji niewielkich porcji danych (sterowniki komputerowe) oraz do wydawania singli muzycznych.
Specjalną odmianą są płyty kompaktowe w kształcie "karty biznesowej". Służą jako wizytówka lub zawierają materiały reklamowe. Ich pojemność to 60 MB.
Szybkość napędów CD mierzymy jako wielokrotność prędkości podstawowej. Wynosi ona 150 KB/s.
Prędkość przedstawiamy jako liczbę typu 24x.
24 x oznacza wyrażenie 24 x 150 KB/s czyli 3600 KB/s, co odpowiada 3,52 MB/s
Prace nad DVD zaczęto około 1993 roku. W roku 1995 utworzono dwa niezgodne ze sobą standardy. By uniknąć konkurencji stworzono DVD Forum koordynujące prace. Technologia została przedstawiona w 1996.
DVD pierwotnie znaczyło Digital Video Disc. Teraz używa się raczej rozwinięcia Digital Versatile Disc.
Początkowo przeznaczony był dla branży wideo. Potem znalazł również inne zastosowania. Obecnie jest najpopularniejszym nośnikiem do dystrybucji filmów i przechowywania danych.
DVD mieści od 4,7 GB do 17 GB.
Płyta ma średnicę 120 mm, grubość 1.2 mm i przeciętnie waży ok. 15 g (wymiary takie same jak CD).
Rok | Nazwa wersji | Opis |
---|---|---|
1996-- | DVD-Video | Standard cyfrowego zapisu obrazu na płytach DVD. |
. | ||
1997-- | DVD-R (Recordable) | Płyta DVD z możliwością jednorazowego zapisu. |
. | ||
1998-- | DVD-RAM | Płyta DVD do wielokrotnego nagrywania. Występuje w specjalnej osłonie, chroniącej przed porysowaniem powierzchni. |
. | ||
1999-- | DVD-RW (ReWritable) | Płyta DVD z możliwością wielokrotnego zapisu. |
. | 2000-- | DVD Audio | Płyta DVD do zapisu dźwięku w wysokiej jakości. |
. | ||
2002-- | DVD+R(Recordable) | Płyta DVD z możliwością jednorazowego zapisu. |
. | ||
2003-- | DVD DL (Dual Layer) | Dwuwarstwowa płyta DVD o pojemności 8,5 GB. |
. | ||
2004-- | DVD Card | Płyta DVD w formacie "karty biznesowej". |
/ | Płyta jednostronna_ | Płyta dwustronna |
---|---|---|
Płyta jednowarstwowa__ | 4,7 GB | 9,4 Gb |
Płyta dwuwarstwowa__ | 8,5 Gb | 17 GB |
/ | Płyta jednostronna_ | Płyta dwustronna |
---|---|---|
Mini-DVD_ | 1,4 GB | 2,66 Gb |
Przydatne bywają do dystrybucji niedużych porcji danych oraz do wydawania singli muzycznych (DVD-single).
Specjalną odmianą są są DVD-Card w kształcie "karty biznesowej". Służą jako wizytówka lub zawierają materiały reklamowe. Ich pojemność to 330 MB lub 570 MB.
Szybkość napędów DVD mierzymy jako wielokrotność prędkości podstawowej. Wynosi 1350 KB/s.
Prędkość przedstawiamy jako liczbę typu 8x.
8 x oznacza wyrażenie 8 x 1350 KB/s czyli 10800 KB/s, co odpowiada 10,55 MB/s
Płyty DVD-R i DVD+R są odmiennymi standardami zapisywania danych na płytach. Różnią się szczegółami technicznymi zapisywania, nieistotnymi dla większości użytkowników.
Płyty DVD-R pojawiły się wcześniej niż płyty DVD+R. Dlatego wiele starszych napędów i odtwarzaczy może mieć problem z odczytem płyt DVD+R. Obecnie nagrywarki i odtwarzacze wspierają obydwa formaty.
Płyta dwuwarstwowa DL (Dual Layer) zawiera dwie warstwy z danymi, umieszczonymi jedna nad drugą. Powierzchnia zewnętrznej warstwy nośnika jest półprzepuszczalna. Dzięki temu możliwy jest odczyt dwóch warstw płyty za pomocą tego samego układu optycznego.
Płyty dwuwarstwowe nie mają dokładnie podwojonej pojemności krążka jednowarstwowego (2 x 4,7GB). gdyż wgłębienia (pity) w spiralnej ścieżce zostały wydłużone w celu ułatwienia odczytu i zapisu wewnętrznej warstwy. Mniejsza gęstość zapisu owocuje mniejszą pojemnością. Wynosi 8,5 GB.
Laser przechodzi przez półprzezroczystą warstwę górną. Odczyt wewnętrznej warstwy nośnika następuje przez odpowiednie zogniskowanie soczewki lasera. Nie trzeba przestawiać żadnych przełączników - napęd automatycznie rozpoznaje rodzaj płyty.
Odczyt danych z płyt dwuwarstwowych może być realizowany dwojako:
DVD – RAM jest standardem wielokrotnego zapisu danych.
Napęd wyróżnia się tym, że płyta jest zamknięta w kasetce. Chroni to powierzchnię płyty przed zarysowaniem i utratą danych.
Nośnik mieści 5,2 GB lub 9,2 GB. Jest bardzo trwały. Pozwala wykonać nawet 100 000 cyklów zapisu.
Główną wadą DVD-RAM jest brak kompatybilności z innymi urządzeniami DVD. Format nadaje się głównie do archiwizacji danych, a nie do codziennego użytku.
DVD jako format nie mogło pomieścić obrazu o wysokiej rozdzielczości. DLatego podjęto prace nad nowym formatem. Producenci podzielili się na dwa obozy. Jeden z nich opracował całkowicie nowy standard - Blu-Ray, a drugi format będący rozwinięciem DVD - High Definition DVD (HD DVD).
Obydwa rozwiązania opierają się na niebieskim laserze. Pierwsze takie lasery trwale pracujące, uzyskali polscy badacze z Centrum Badań Wysokociśnieniowych PAN "Unipress".
Pierwsze filmy i odtwarzacze obydwu formatów ukazały się pod koniec 2006r. Powodzenie formatów zależało od tego, ile wytwórni filmowych go poprze i będzie wydawać filmy na danym nośniku. Więcej zgromadził Blu-Ray i pokonał przeciwnika w 2008 roku.
Blu-Ray (BD) mieści od 25GB do 200 GB.
Płyta ma średnicę 120 mm, grubość 1.2 mm i przeciętnie waży ok. 15 g.
Prędkość odczytu wynosi 5 m/s.
Rok | Nazwa wersji | Opis |
---|---|---|
2006-- | BD ROM (Blu Ray Disc - Read Only Memory) |
Płyta z danymi tylko do odczytu. |
. | ||
2006-- | BD DL (Dual Layer) | Płyta dwuwarstwowa (pojemność 50 GB). |
. | ||
2007-- | BD R (Recordable) | Płyta jednorazowego zapisu. |
. | ||
2007-- | BD RE (Blu-ray Disc - Recordable Erasable) |
Płyta wielokrotnego zapisu. |
. | ||
2010-- | BDXL | Płyty o pojemności 100 GB. |
. | ||
2010-- | BD 3D | Płyta z filmem 3D. |
. | ||
2013-- | High Fidelity Pure Audio | Płyty BD Audio. |
. | ||
2015-- | Ultra HD Blu-ray | Dysk do obrazu Wideo 4K (pojemność do 100 GB). |
Pojemność płyty__ | Rodzaj płyty |
---|---|
25 GB | Płyta jednowarstwowa |
50 GB | Płyta dwuwarstwowa |
100 GB | Płyta trzywarstwowa |
128 GB | Płyta czterowarstwowa |
W sprzedaży dostępne są jeszcze płyty BD o średnicy 8 cm (mini-BD) i pojemności 7,8 GB (jednowarstwowe) lub 15,6 GB (dwuwarstwowe).
Szybkość napędów Blu Ray Disk mierzymy jako wielokrotność prędkości podstawowej. Wynosi ona 4,5 MB/s.
To prędkość wystarczająca do przedstawienia 1 sekundy filmu w rozdzielczości Full HD.
Prędkość przedstawiamy jako liczbę typu 8x.
8 x oznacza wyrażenie 8 x 4,5 MB/s czyli 36 MB/s.
W celu zwiększenia pojemności wprowadzono płyty BD XL. Mają one trzy lub cztery warstwy i pozwalają zapisać do 128 GB danych.
W planach są nośniki wielowarstwowe. Specyfikacja standardu pozwala na odczyt i zapis nawet płyt 10-warstwowych mieszczących do 320 Gb danych.
Format HD DVD to format optyczny wykorzystujący niebieski laser. Stanowił rozwinięcie formatu DVD.
Zapewniało to niższe koszty produkcji i wsteczną kompatybilność z odtwarzaczami DVD. Niższą pojemność dysku (15 GB) wobec Blu-Ray (25 GB) kompensowało użycie lepszego kodeka wideo (MPEG-4 zamiast MPEG-2), co dawało podobną jakość obrazu.
Formaty wideo były niekompatybilne ze sobą. Sukces danego nośnika zależało od tego, ile wytwórni filmowych go poprze. Więcej wybrało Blu Ray i to on wygrał wojnę formatów. Z tego powodu Toshiba w lutym 2008 r. zrezygnowała z prac nad HD DVD. Wspierające ją wytwórnie stopniowo przechodziły do konkurencji.
HD DVD mieściła od 15GB do 30 GB.
Płyta miała średnicę 120 mm, grubość 1.2 mm i przeciętnie ważyła ok. 15 g.
Prędkość odczytu wynosi 5 m/s.
Rok | Nazwa wersji | Opis |
---|---|---|
2006-- | HD DVD ROM (High Definition DVD - Read Only Memory) |
Płyta z danymi tylko do odczytu. |
. | ||
2007-- | HD DVD DL (HD DVD Dual Layer) | Płyta dwuwarstwowa (pojemność 30 GB). |
. | ||
2007-- | HD DVD R (Recordable) | Płyta jednorazowego zapisu. |
. | ||
2007-- | HD DVD RW (ReWritable) | Płyta wielokrotnego zapisu. |
. | ||
2007-- | DVD / HD DVD hybrid discs | Dysk będący połączeniem dysków DVD i HD DVD. |
. | ||
2007-- | Total Hi Def HD DVD / Blu-ray Disc hybrid discs |
Dysk będący połączeniem dysków Blu-Ray i HD DVD. |
/ | Płyta jednostronna_ | Płyta dwustronna |
---|---|---|
Płyta jednowarstwowa__ | 15 GB | 10 Gb |
Płyta dwuwarstwowa__ | 30 Gb | 60 GB |
/ | Płyta jednostronna_ | Płyta dwustronna |
---|---|---|
Mini-HD DVD_ | 4,7 GB | 9,4 GB |
Szybkość napędów HD-DVD mierzymy jako wielokrotność prędkości podstawowej. Wynosi ona 4,5 MB/s.
To prędkość wystarczająca do przedstawienia 1 sekundy filmu w rozdzielczości Full HD.
Prędkość przedstawiamy jako liczbę typu 2x.
2 x oznacza wyrażenie 2 x 4,5 MB/s czyli 9 MB/s.
W celu zachowania kompatybilności wstecznej z DVD, Toshiba opracowała nośnik będący połączeniem formatów DVD oraz HD-DVD.
Była to płyta dwustronna. Po jednej z nich znajdował się dysk DVD, a na drugiej HD-DVD. Dzięki temu ta sama płyta mogła być odtwarzana w różnych odtwarzaczach.
Region DVD to kod przypisany czytnikom i płytom DVD w zależności od strefy ekonomicznej.
Ich wprowadzenie miało na celu kontrolowanie dystrybucji najnowszych produkcji filmowych na świecie. Celem była blokada przemytu filmów z zagranicy oraz ograniczenie piractwa do jednej strefy.
W praktyce windowało to ceny, dyskryminowało kinomanów z biedniejszych krajów i ograniczało obieg produkcji filmowych na świecie.
Odtwarzacze DVD miały wbudowany system sprawdzania kodu regionalnego. Pozwalały na 5-krotną zmianę regionu, a ostatni kod zostawał na stałe.
Obecnie odtwarzacze nie mają regionalizacji, a programy komputerowe mogą ukrywać lub ignorować kod regionalny.
Kod regionu | Obszar |
---|---|
0, ALL | Brak ograniczeń. Dysk odtwarzany we wszystkich regionach |
1 | USA i Kanada |
2 | Europa, Płd-Zach Azja, RPA, Japonia |
3 | Azja Płd-Wsch, Tajwan, Płd. Korea |
4 | Ameryka Łacińska, Australia, Oceania |
5 | Afryka, były ZSRR, Indie, Centralna Azja, Płn. Korea |
6 | Chiny Ludowe |
7 | Zarezerwowane (np. filmy premierowe dla jury) |
8 | Miejsca międzynarodowe – samoloty, promy |
Producenci filmów na Blu-Ray również wprowadzili kody regionalne: A,B,C.
Jednak jest ich znacznie mniej, a polityka przydzielania nie tak restrykcyjna. Wiele filmów nie ma tych ograniczeń, a poszczególne studia filmowe stosują własne zasady przydzielania kodów.
HD DVD nie ma podziału na regiony.
IDE (ATA, PATA) to równoległy interfejs dyskowy używany w komputerach IBM PC. Obecnie stosowany wyłącznie w starszych maszynach.
SCSI (skrót z ang. Small Computer Systems Interface) to równoległa magistrala danych do podpinania twardych dysków i napędów optycznych. Obecnie spotykana w starszych serwerach i stacjach roboczych.
SATA (ang. Serial ATA, czyli szeregowe ATA) to szeregowa magistrala do podpięcia pamięci masowych jak dyski twarde czy napędy optyczne. Obecnie to najpopularniejszy interfejs wewnętrzny.
eSATA (external SATA) to odmiana interfejsu SATA do podłączenia zewnętrznych twardych dysków. Złącze to posiadają nieliczne napędy optyczne.
USB to najpopularniejszy interfejs do podłączania zewnętrznych urządzeń do komputera.
Thunderbolt służy do podpinania urządzeń wymagających dużego pasma przepustowości.
/